Ciepły parapet – ciepły dom
Niewłaściwy montaż drzwi i okien to najczęstsze przyczyny strat ciepła. Nawet drzwi energooszczędne i najlepsze ocieplenie okna, które ma bardzo wysokie parametry izolacyjności cieplnej nie pomogą, jeśli stolarka jest źle zamontowana. Zastosowanie profili podokiennych z bardzo twardego polistyrenu ekstrudowanego XPS Prime, znanego pod nazwą „styrodur” pozwala na uzyskanie ciągłości izolacji na całym obwodzie okna, bo przestrzeń pomiędzy oknem a ścianą, na której jest ono osadzone, jest szczelna. Profil podokienny eliminuje mostki termiczne, ryzyko przedmuchów i zawilgoceń, a także zwiększa stabilność okna.
– Decydując się na montaż profili podokiennych dużo uwagi trzeba poświęcić kwestii dostosowania ich do profilu ościeżnicy okna, które będzie montowane w otworze – mówi Joanna Krawczyk z firmy Klinar. – Z tego powodu w oferowanym przez nas profilu podokiennym PR02XT z polistyrenu ekstrudowanego XPS, głowica profilu jest wyfrezowana z zapięciami. Pozwala to na idealne spasowanie profilu z konkretnym systemem okiennym, co przekłada się na jakość uszczelnienia przestrzeni podokiennej i optymalny stopień izolacji – dodaje.
fot. Klinar
Za usztywnienie elementu odpowiada specjalna listwa z PCW w kształcie litery T, która wpuszczona jest w głowicę profilu. Do niej przyklejona jest taśma rozprężna klasy BG1, która wypełnia szczelinę między oknem a profilem podokiennym i eliminuje wszelkie nieszczelności. Z kolei specjalne wycięcia na płaszczyznach profilu zwiększają powierzchnię przyklejania do muru oraz parapetu wewnętrznego i zewnętrznego.
W skład systemu „ciepły parapet” firmy Klinar wchodzą ponadto półprofile (zewnętrzny PR01XT i wewnętrzny PR00XT), które wyposażone są w listwę zaczepową z twardego PCW. Jest ona zintegrowana z całością dolnej części półprofilu i pozwala uzyskać trwałe połączenie za pomocą stalowych kotew do muru.
– Półprofil zewnętrzny sprawdzi się szczególnie wtedy, gdy planujemy parapet wewnętrzny o nietypowej grubości, z kolei półprofil wewnętrzny stosowany jest, gdy w projekcie przewidziany jest parapet zewnętrzny o niestandardowej grubości, np. z cegły – wyjaśnia Joanna Krawczyk.
Co istotne, zarówno półprofil zewnętrzny, jak i wewnętrzny, może być też wykonany w dowolnym wymiarze, zgodnym z życzeniem klienta, a także w wersji dla okien drewnianych.
System „ciepły parapet” obejmuje także profil nakładkowy PR03XT i profil drzwiowy PD01XT.
rys. Klinar
Jak ocieplić okna, czyli montaż profili podokiennych
Elementem równie ważnym, co dostosowanie profili podokiennych do profilu ościeżnicy okna, jest też odpowiednie przygotowanie otworu okiennego, który musi być wcześniej wypoziomowany i wyrównany. W przypadku większych odchyleń konieczne może się okazać wykonanie cienkiej wylewki. Jeśli ściana jest zbudowana z pustaków otworowych, wylanie warstwy betonu jest obowiązkowe.
Po przygotowaniu otworu okiennego należy przygotować profile. Standardowo dostępne są one o dł. 1,2 m. Jeśli otwór okienny jest mniejszy, można je przyciąć, jeśli jest większy – połączyć. Konieczne jest pozostawienie ok. 1,5 cm luzu na uszczelnienie. Etap następny to wyznaczanie miejsca wbudowania profilu. W tym celu na sucho układa się w otworze kształtki, a potem wyznacza miejsca położenia zaprawy klejowej lub kleju poliuretanowego do styropianu lub styroduru. Na tym etapie trzeba pamiętać, że jeśli otwór okienny jest duży i planujemy łączenie profili, to koniecznie trzeba zachować linię montowanych elementów, bez minimalnych nawet przesunięć w miejscach styku, które uniemożliwią zatrzaśnięcie okna na profilu.
Do montażu wystarczą kleje poliuretanowe lub zaprawa klejowa do styropianu. Nie są potrzebne klocki i kliny montażowe, ponieważ ciężar okna i drzwi przenoszony jest przez profil na mur.
– Połączenie między ścianą a profilem należy dokładnie uszczelnić, przy czym zabronione jest używanie materiałów zawierających rozpuszczalniki. Dodatkowego uszczelnienia wymaga też połączenie między profilem a ramą okienną. Choć zastosowana jest tu taśma rozprężna, to jednak warstwa materiału klejowego na górnej części profilu podokiennego pozwoli dodatkowo uszczelnić styk połączenia oraz podniesie parametry wytrzymałościowe posadowienia okna na profilu. Miejscem wymagającym uszczelnienia jest też styk profili, o ile oczywiście były one łączone w przypadku zbyt dużego otworu okiennego – mówi Joanna Krawczyk.
Po starannym przygotowaniu otworu okiennego i położeniu profilu na ościeżnicy względem lica muru, konieczne jest sprawdzenie poziomu na całej długości, po czym można przystąpić do mocowania ramy okiennej. Na tym etapie trzeba zwracać uwagę, aby zaczepy ramy połączyły się z zaczepami profilu podokiennego. Po wykonaniu tych prac ramy nie można już wyjmować, ponieważ można przy tym uszkodzić zaczepy.
Profil podokienny PR02XT charakteryzuje się współczynnikiem przewodzenia ciepła na poziomie 0,032 W/mK oraz wytrzymałością na ściskanie przy 10-procentowym odkształceniu powyżej 300 kPa. Połączony z ramą okienną ma wiatroszczelność w klasie C5 wg PN-EN 12211, wodoszczelność w klasie 9A wg PN-EN 1027 oraz przepuszczalność powietrza w klasie 4 wg PN-EN 1026.
Podwaliny pod drzwi podnoszono-przesuwne KLINARYT
Klinar jest też producentem systemów podwalin pod drzwi podnoszono-przesuwne typu HS i HST oraz poszerzeń do wszelkiego rodzaju drzwi z PCV, ALU, drewnianych, kompozytowych i innych. System wyposażony jest w sztywną i wytrzymałą listwę zaczepową z kotwami montażowymi, a wykonany jest ze specjalnie utwardzanego polistyrenu ekspandowanego o nazwie „Klinaryt” który gwarantuje wysoką wytrzymałość na ściskanie i znakomite właściwości termiczne.
fot. Klinar
– Średni współczynnik przewodzenia ciepła lambda podwalin i poszerzeń z „Klinarytu” wynosi 0,035 W/mK, opór cieplny – 1,43 m 2 /KW, a naprężenia ściskające przy 10 % odkształceniu na poziomie ok. 70 ton/m² – mówi Joanna Krawczyk.
Podobnie jak w przypadku profili podokiennych, również podwaliny pod drzwi podnoszono-przesuwne muszą być zamontowane poprawnie, co jest warunkiem ich efektywności i zachowania wymienionych powyżej parametrów. Dlatego konieczny jest dobór optymalnej chemii budowlanej – tutaj szczególnie ważne są kleje, taśmy oraz materiały uszczelniające, które muszą być przeznaczone do użycia zarówno z materiałem ściennym, jak i polistyrenem ekspandowanym.
Osadzanie drzwi HS i HST
Podwaliny do ciężkich i dużych drzwi HS i HST można mocować do progu w częściach lub w całości, co zależy m.in. od miejsca wbudowania drzwi. W każdym jednak wypadku konieczne jest uprzednie wypoziomowanie powierzchni w miejscu posadowienia podwaliny, co pozwoli na równomierne rozłożenie naprężeń ściskających. Następnie trzeba dopasować podwalinę do otworu drzwiowego (docinając lub łącząc ze sobą elementy o długości 1 m), zachowując ok. 1,5 cm luzu montażowo-dylatacyjnego. W przypadku docinania elementów ważne jest, aby odcięcie znajdowało się od strony muru.
– Jeśli otwór drzwiowy jest duży i montujemy podwalinę w odcinkach, trzeba sprawdzić ich spasowanie z progiem na sucho, z dopiero potem wkleić przy użyciu klejo-uszczelniaczy.
fot. Klinar
Każdy kolejny element z pokrytą klejem powierzchnią doczołową należy docisnąć do progu, dosuwając jednocześnie do już zamocowanego fragmentu i pokrywając łącze klejem. Profile można poddawać różnorodnej obróbce – szlifować, nawiercać, mocować za pomocą wkrętów lub kątowników. Dlatego warto podnieść stabilność połączenia poprzez przykręcenie podwaliny do progu od dołu, pamiętając, aby wkręty przechodziły przez dolną listwę PCV, a jednocześnie – aby nie przewierciły progu na wylot.
Następnie można już rozpocząć przykręcanie do dolnej listwy kotew montażowych (3 szt./mb) – wówczas konieczne jest dodatkowe zastosowanie klejo-uszczelniacza lub kleju poliuretanowego do styropianu jeszcze przed ostatecznym posadowieniem progu. Alternatywnie można zastosować kątowniki montażowe, które przykręca się bezpośrednio do „Klinarytu” i podłoża od wewnątrz, a po wypoziomowaniu szczeliny dylatacyjne pomiędzy murem a podwaliną uzupełnia się preparatem klejącym.
Jeśli montujemy podwaliny do progu w całości, muszą mieć one odpowiednią długość, trzeba jednak pamiętać, aby najpierw połączyć ze sobą poszczególne odcinki, a dopiero potem górną część tak przygotowanego elementu pokryć klejo-uszczelniaczem. Tak przygotowany zestaw można następnie osadzić i zamocować (np. za pomocą kotew lub kątowników montażowych) w miejscu wybudowania.
Istnieje też możliwość bezpośredniego wklejenia podwaliny w miejsce, w którym będzie wstawiać HS. Nie wolno jednak zapomnieć o uprzednim wytrasowaniu linii podwaliny i prostym przyklejeniu jej do podłoża. Tylko wówczas prób będzie pasował idealnie.
Ze szczegółową ofertą firmy można zapoznać się na stronie: www.klinar.pl
Firma P.P.H.U KLINAR Maciej Krawczyk istnieje od 2003 roku. Przedsiębiorstwo dysponuje specjalistycznym parkiem maszynowym i oferuje różnego rodzaju elementy z polistyrenów, które główne zastosowanie znajdują w branży budowlanej. Firma systematycznie wdraża nowe technologie i rozwiązania, które w połączeniu z wieloletnim doświadczeniem i wiedzą na temat potrzeb branży stolarki otworowej sprawiają, że jest w stanie zaspokoić potrzeby nawet najbardziej wymagających klientów.